2013 ഏപ്രില് 28
ആനക്കര ഡയറ്റ് സ്ക്കൂള്.
നീണ്ട ഇരുപത്തിനാലു വര്ഷത്തിനു ശേഷം ഒരൊത്തു ചേരല്. 1987-89 വര്ഷങ്ങളില് പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ ആനക്കരയിലെ സ്വാമിനാഥ വിദ്യാലയ സര്ക്കാര് ടീച്ചേഴ്സ് ട്രെയിനിങ്ങ് ഇന്സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെ അധ്യാപക വിദ്യാര്ത്ഥികളായിരുന്നു ഞങ്ങള് മുപ്പത്തിയാറു പേര്. വിദേശത്തുള്ള അഷറഫടക്കം ആറുപേര് ഒഴിച്ചെല്ലാവരും രാവിലെ പത്തുമണിക്കു തന്നെ എത്തിച്ചേര്ന്നു. കണ്ണൂരിലെ ഇരിട്ടിയില് നിന്നും തിരുവനന്തപുരം പൊഴിയൂരില് നിന്നും മറ്റു പല പ്രദേശങ്ങളില് നിന്നുമായെത്തി ഗൃഹാതുരത്വമുണര്ത്തുന്ന ഓര്മ്മകളുമായി ഒരു സംഗമം. ഷണ്മുഖന് മാഷും കുമാര സ്വാമി മാഷും സുധാകരന് മാഷും രാധാകൃഷ്ണന് സാറുമെല്ലാം ഞങ്ങളെ കാണാനെത്തിയെന്നതു തന്നെ സന്തോഷം. കൂട്ടത്തില് മാതൃസ്നേഹവുമായി ക്ലാസിലെത്തിയിരുന്ന പ്രഭാവതി ടീച്ചര് ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങള് കാരണം എത്താത്തതില് എല്ലാവര്ക്കും വിഷമം. അകാലത്തില് വിട പറഞ്ഞ മലയാള അധ്യാപകന് വാര്യര് മാഷുടെ ഓര്മ്മക്കു മുന്നില് ഒരു നിമിഷം എല്ലാവരും നിശബ്ദരായി.
ഇപ്പോഴും മാറ്റത്തിനു മുന്നില് പുറം തിരിഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന ആനക്കരയെന്ന ഗ്രാമം ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെ എങ്ങിനെ മാറ്റി മറിച്ചു എന്നായിരുന്നു പലരും ഓര്ത്തെടുത്തത്. രണ്ടു വര്ഷം ഒന്നിച്ചുണ്ടും ഉറങ്ങിയും കളിച്ചും പഠിച്ചും കഴിഞ്ഞത് തെല്ലൊരു നീറ്റലോടെയാണ് സ്മരണയിലെത്തിയത്.
മലപ്പുറത്ത് വാട്ടര് അതോറിറ്റിയില് അസി. എന്ജിനീയറായ അബ്ബാസും വായു സേനയില് നിന്നു
ആനക്കര ഡയറ്റ് സ്ക്കൂള്.
നീണ്ട ഇരുപത്തിനാലു വര്ഷത്തിനു ശേഷം ഒരൊത്തു ചേരല്. 1987-89 വര്ഷങ്ങളില് പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ ആനക്കരയിലെ സ്വാമിനാഥ വിദ്യാലയ സര്ക്കാര് ടീച്ചേഴ്സ് ട്രെയിനിങ്ങ് ഇന്സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെ അധ്യാപക വിദ്യാര്ത്ഥികളായിരുന്നു ഞങ്ങള് മുപ്പത്തിയാറു പേര്. വിദേശത്തുള്ള അഷറഫടക്കം ആറുപേര് ഒഴിച്ചെല്ലാവരും രാവിലെ പത്തുമണിക്കു തന്നെ എത്തിച്ചേര്ന്നു. കണ്ണൂരിലെ ഇരിട്ടിയില് നിന്നും തിരുവനന്തപുരം പൊഴിയൂരില് നിന്നും മറ്റു പല പ്രദേശങ്ങളില് നിന്നുമായെത്തി ഗൃഹാതുരത്വമുണര്ത്തുന്ന ഓര്മ്മകളുമായി ഒരു സംഗമം. ഷണ്മുഖന് മാഷും കുമാര സ്വാമി മാഷും സുധാകരന് മാഷും രാധാകൃഷ്ണന് സാറുമെല്ലാം ഞങ്ങളെ കാണാനെത്തിയെന്നതു തന്നെ സന്തോഷം. കൂട്ടത്തില് മാതൃസ്നേഹവുമായി ക്ലാസിലെത്തിയിരുന്ന പ്രഭാവതി ടീച്ചര് ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങള് കാരണം എത്താത്തതില് എല്ലാവര്ക്കും വിഷമം. അകാലത്തില് വിട പറഞ്ഞ മലയാള അധ്യാപകന് വാര്യര് മാഷുടെ ഓര്മ്മക്കു മുന്നില് ഒരു നിമിഷം എല്ലാവരും നിശബ്ദരായി.
ഇപ്പോഴും മാറ്റത്തിനു മുന്നില് പുറം തിരിഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന ആനക്കരയെന്ന ഗ്രാമം ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെ എങ്ങിനെ മാറ്റി മറിച്ചു എന്നായിരുന്നു പലരും ഓര്ത്തെടുത്തത്. രണ്ടു വര്ഷം ഒന്നിച്ചുണ്ടും ഉറങ്ങിയും കളിച്ചും പഠിച്ചും കഴിഞ്ഞത് തെല്ലൊരു നീറ്റലോടെയാണ് സ്മരണയിലെത്തിയത്.
മലപ്പുറത്ത് വാട്ടര് അതോറിറ്റിയില് അസി. എന്ജിനീയറായ അബ്ബാസും വായു സേനയില് നിന്നു
വിരമിച്ച് സര്ക്കാര് ഗുമസ്തനായ രഘുവുമൊഴിച്ച് മറ്റെല്ലാവരും അധ്യാപകര് തന്നെ. കൂട്ടത്തിലെ കാരണവന്മാരായ അസീക്കയും കുമാരേട്ടനും തൊട്ടു ഇളമുറക്കാരായ ശ്രീനിയും കൃഷ്ണകുമാറും വരെ എത്രയെത്ര സുഹൃത്തുക്കള്. പ്രിയപ്പെട്ട പാട്ടുകാരനും കൂട്ടത്തിലെ ഒരേയൊരു 'ക്രോണിക് ബാച്ചിലറു'മായ ദേവരാജനും കവിയും ബാലസാഹിത്യകാരനുമായ രാമകൃഷ്ണന് കുമരനല്ലൂരും... ഈ സൗഹൃദമൊക്കെ എവിടെയാണ് മുറിഞ്ഞത്..? പഠനത്തിനു ശേഷം ഒരിക്കല് പോലും കാണാനാവാതെ... ഒരു വിശേഷവുമറിയാതെ... കാലം കഴിച്ചവര്. ഒടുവില് രഘുവിന്റെ ഒരു വിളി വേണ്ടി വന്നു ഞങ്ങളെയുണര്ത്താന്. നന്ദി ... രഘൂ... നന്ദി.
ഇനിയീ സൗഹൃദം കൈവിടില്ലെന്നുറപ്പിച്ച് സന്ധ്യയോടെ തിരിച്ചു പോക്ക്. സ്വന്തം പ്രാരാബ്ധങ്ങളിലേക്ക്... ജീവിത യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക്......
ഇനിയീ സൗഹൃദം കൈവിടില്ലെന്നുറപ്പിച്ച് സന്ധ്യയോടെ തിരിച്ചു പോക്ക്. സ്വന്തം പ്രാരാബ്ധങ്ങളിലേക്ക്... ജീവിത യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക്......